Bigowanie

Ten proces introligatorski polega na wykonywaniu na papierze lub kartonie bigów, czyli specjalnych wgnieceń, dzięki którym łatwiej jest później równo zgiąć i złożyć dany arkusz. Techniki tej powszechnie używa się przy produkcji opakowań, teczek czy zaproszeń. Często prócz walorów użytkowych może mieć również znaczenie dekoracyjne, na przykład na kartkach okolicznościowych lub dyplomach.

Bigowania dokonywać można zarówno maszynowo jak i ręcznie. Służą do tego specjalne noże umiejscowione w wielozabiegowych wykrojnikach, listwy perforujące lub układy rolek. Dobór narzędzia jest zawsze dostosowany do właściwości papieru, na którym powstać maja bigi.
Cały proces przebiega w dwóch etapach. Pierwszy z nich ma za zadanie naruszyć strukturę materiału w miejscu wykonania zgięcia, zerwać wewnętrzne połączenia i osłabić wytrzymałość. Drugi etap zmienia geometrię materiału na przykład poprzez miejscowe sprasowanie i zmniejszenie jego grubości, lub też przemieszczenie względem siebie jego płaszczyzn.

W przypadku wykonywania bigowania na arkuszach zadrukowanych konieczne jest dokładne zaplanowanie przebiegu poszczególnych zgięć, ponieważ będzie ono miało wpływ na estetykę i czytelność nadrukowanych elementów.